Bylo mi tu dobrze i poznalam i spotkalam pozytywnie odjechanych i kreatywnych ludzi.
Przezylam pogrzeb z orkiestra, ale bez trupa oraz kulisy nagran do filmu z gwiazda niemieckiego kina Jürgenem Voglem. Jürgen tu do mnie na chwilke wpadl i tak sie mu podobalo, ze sie az do mnie usmiechnal - kto go widzial, wie, ze ma on jeden z najmniej apetycznych ale zarazem najbardziej rozbrajajacych usmiechow w tym kraju, a nawet pokusilabym sie powiedziec - w Europie (Wyspy Brytyjskie wliczam, mimo wszystko). Zdjecia sobie nie zrobilismy, bo to nie George Clooney, a i nie Hugh Grant, ktorego przy odrobinie szczescia mozna spotkac przy pisuarze w eleganckiej restauracji - prawda, kolego?
Jürgen jest swojakiem z Berlina i juz prawie dobrym znajomym, kiedys przypadkiem moj maz i on pchali sobie wozki z dziecmi (kazdy ze swoim dzieckiem, zeby bylo jasne) i gawedzili jakies 20 sekund o cudzie ojcostwa... Dlatego usmiech Jürgena, wprawdzie nie do mnie, zalaczam Wam z radoscia i "ku pokrzepieniu serc":
W tym tygodniu, na mile zakonczenie, mielismy jeszcze shooting do sesji mody i byla to kolejna fascynujaca przygoda, bo raz pierwszy w zyciu moglam przypatrzec sie takiej pracy z bliska. Moj "Fazit": 'so beautiful!'
Fotograf, stylistka, make-up-artist oraz hair stylist roztaczali mila i lepko-slodka od komplementow aure miedzynarodowego "fashion circus" i skakali wokol posagowej modelki porozumiewajac sie modowa nowomowa: "She is so beautiful, ma cherie, silwuple, die Echthaarperücke sitzt 'so beautiful. I cried when I first saw her - really. Ich war so glücklich, mon amour." 'so beautiful' sa rowniez kreacje wybrane przez nasza pol-rosyjska stylistke - od polskiego projektanta Dawida Tomaszewskiego.
Rzeczywiscie bardzo podobal mi sie ten styl, troche vintage, futuryzm poznych lat 60tych a modelka bardzo skoncentrowana na pracy przypominala ozywionego manekina, ale taki byl chyba tez zamysl tej calej historii. W kazdym razie nasze vintagowe meble i atmosfera galerii daly tej sesji fantastyczne tlo, z czego jestem szczerze dumna. Zrobilam kilka zdjec z 'making of..' i juz nie moge sie doczekac, zeby obejrzec efekt tej sesji na profesjonalnych zdjeciach.
Rzeczywiscie bardzo podobal mi sie ten styl, troche vintage, futuryzm poznych lat 60tych a modelka bardzo skoncentrowana na pracy przypominala ozywionego manekina, ale taki byl chyba tez zamysl tej calej historii. W kazdym razie nasze vintagowe meble i atmosfera galerii daly tej sesji fantastyczne tlo, z czego jestem szczerze dumna. Zrobilam kilka zdjec z 'making of..' i juz nie moge sie doczekac, zeby obejrzec efekt tej sesji na profesjonalnych zdjeciach.
Naogladalam sie tu naprawde fajnych rzeczy, ktore pobudzily dawno nieuzywane obszary mojego mozgu. I dlatego zal mi stad odchodzic, ale z drugiej strony kokosow tu nie zbilam, wiec to dobry czas zwijac zagle i plynac dalej. Na razie nad Baltyk, a o tym co bedzie dalej, pomysle po powrocie.
M
P.S. Jak widzicie tu "black box" - to to nie jest umyslnie, tylko mi cos tak dziwnie komp zachowal ten wpis.




Taki fajny pomysl z ta galeria - szkoda, ze rachunek ekonomiczny jest bezlitosny :(((
OdpowiedzUsuńA, wlasnie mi sie przypomnialo, ze mialam wspomniec o wschodzacej, polskiej piosenkarce - Natalii Sikorze. Dla milosnikow muzyki z lat 60./70. - to prawdziwa gratka.
OdpowiedzUsuńJej wykonanie/interpretacja piosenek z tego okresu - obled!!
Sto razy juz sluchalam „Nie widze Ciebie w swych marzeniach” & „Whole Lotta Love” i nadal jestem pod wrazeniem!!!
Goraco polecam:
http://www.youtube.com/watch?v=4H0BuuzSFqQ
http://www.youtube.com/watch?v=gpt28tB--aY
I tu znow - ja:))
OdpowiedzUsuńJakis czas temu pytalas o niekulinarne, babskie blogi - zatem podsylam linka do calkiem fajnego wpisu.
http://kubrynska.com/2013/06/07/whats-your-problem-lady/